ترک استروئیدها

بهترین روش ترک استروئیدها کاهش دوز مصرفی به صورت تدریجی است. دل درد، اسهال، اختلالات خواب، کاهش اشتها، گیجی، افت فشار خون، افت قند خون و افسردگی از علائم ترک استروئیدها است. پزشکان متخصص در مرکز ترک استروئید برای کنترل علائم داروهای هورمونی تجویز می کنند تا سطح هورمون ها را در بدن بیمار متعادل نگه دارند. در ادامه انواع مختلف استروئیدها، تفاوت آنها و عوارض مصرف و بهترین روش ترک استروئیدها به صورت کامل بررسی می شوند.

استروئیدها

استروئید که کورتیکواستروئیدها نیز نامیده می شوند، داروهای ضد التهابی هستند که برای درمان طیف وسیعی از بیماری ها مانند تب بالا، ام اس، دردهای مفصلی و غیره استفاده می شوند. در انواع مختلفی از کرم تا اسپری یافت شده و عوارض جانبی مصرف طولانی مدت آن ها با شامل اعتیاد به استروئید است. از این ترک استروئیدها لازم و ضروری بوده و بسته به شدت و مدت مصرف می تواند سخت باشد.

وابستگی به استروئید غالبا روانی است و از این جهت بهتر است زیر نظر متخصص اقدام به کناره گیری کرد. لازم به ذکر است که این دسته از استروئیدها با استروئیدهای آنابولیک که اغلب به طور غیرقانونی توسط برخی افراد برای افزایش توده عضلانی استفاده می شوند، متفاوت هستند.

استروئیدها به دو نوع انابولینک و کوتیکواستروئیدها تقسیم می شوند. آنابولینک ها بیشتر برای حجم دهی و افزایش ماهیچه توسط بدنسازان استفاده می شود و نوع کوتیکواستروئید برای درمان التهاب و بیماری هایی مانند آسم و … مورد استفاده قرار می گیرد.

انواع مختلف استروئید ها در ادامه معرفی می شود.

۱-استروئیدهای آنابولینک

استروئیدهای آنابولیک داروهایی هستند که در آزمایشگاه ساخته می شوند و هورمون های جنسی مردانه طبیعی به نام آندروژن را تقلید می کنند. تستوسترون نوع اولیه آندروژن است. پزشکان استروئیدهای آنابولیک را برای تقویت رشد ماهیچه های اسکلتی و توسعه ویژگی های جنسی مردان برای شرایطی مانند تستوسترون پایین (هیپوگنادیسم مردانه)، برخی سرطان ها یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) تجویز می کنند.

بسیاری از مردان از استروئیدهای آنابولیک بدون نسخه برای اهداف غیرپزشکی استفاده می کنند. آنها رایج ترین داروهای افزایش دهنده حجم ماهیچه هستند. برخی از ورزشکاران و بدنسازان ممکن است از آنها به عنوان راهی برای بهبود ظاهر بدنی خود استفاده کنند.

عملکرد قرص استروئید چیست؟

استروئیدهای آنابولیک گیرنده های آندروژن را در بدن شما فعال می کنند. این بدان معنی است که آنها همان اثری را ایجاد می کنند که آندروژن ها در بدن انجام می دهند. این باعث می شود آنها یک درمان ایده آل برای افرادی که با سطح تستوسترون پایین سر و کار دارند.

آنها همچنین می توانند به کاهش سطح استروژن کمک کنند، که می تواند با مسدود کردن رشد سلول های سرطانی که از استروژن برای رشد استفاده می کنند، به درمان سرطان سینه مثبت گیرنده استروژن کمک کند. برای افراد مبتلا به سرطان یا ایدز که در حال از دست دادن عضله هستند، استروئیدهای آنابولیک تعداد گیرنده های آندروژن را در ماهیچه های اسکلتی افزایش می دهند و اندازه و قدرت آن را افزایش می دهند.

موارد مصرف استروئید آنابولیک

پزشکان از این داروها برای کمک به درمان بلوغ تاخیری و بهبود توده عضلانی و قدرت در افرادی که دارای شرایطی هستند که بافت عضلانی را کاهش می دهد استفاده می کنند. برخی از پزشکان آن را برای درمان مکمل تستوسترون برای بهبود خلق و خو و عملکرد جنسی در مردان مسن تجویز می کنند.

استفاده نادرست از استروئیدهای آنابولیک در بین ورزشکاران رایج است زیرا در صورت ترکیب با وزنه برداری، توده عضلانی بدون چربی را سریعتر و به طور چشمگیری افزایش می دهد تا وزنه برداری به تنهایی. بسیاری از افرادی که آن را مصرف می‌کنند با یک اختلال بدشکلی بدن به نام دیسمورفی عضلانی سر و کار دارند، که دغدغه‌ای با اندازه عضلات و ترس از کوچک بودن ماهیچه‌ها است.

۲-کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها داروهای استروئیدی عمومی هستند که التهاب را کاهش می دهند و فعالیت سیستم ایمنی بدن شما را کاهش می دهند. آنها در آزمایشگاه ساخته شده اند تا مانند کورتیزول، هورمونی که توسط غدد فوق کلیوی شما ساخته می شود، کار کنند.

پزشکان کورتیکواستروئیدها را برای درمان بیماری ها تجویز می کنند. ممکن است برای درمان بیماری هایی مانند آسم، اگزما، بیماری های عضلانی و مفصلی، لوپوس یا ام اس به آنها نیاز داشته باشید. ترک استروئیدهای آنابولیک به دلیل دوره مصرف کوتاه، راحت تر است.

اشکال مختلف کورتیکواستروئید ها

استروئیدها به اشکال مختلف وجود دارند که انواع اصلی عبارتند از:

قرص و شربت: مانند پردنیزولون
داروهای استنشاقی: مانند بکلومتازون و فلوتیکازون
اسپری های بینی: مانند بکلومتازون و فلوتیکاسون
تزریقی: مانند متیل پردنیزولون (در مفاصل، ماهیچه ها یا رگ های خونی)
کرم، لوسیون ها و ژل ها: مانند هیدروکورتیزون برای پوست

بیشتر استروئیدها فقط با نسخه در دسترس هستند، اما تعداد کمی (مانند برخی از کرم ها یا اسپری های بینی) را می توان از داروخانه ها و مغازه ها خریداری کرد.

موارد مصرف کورتیکو استروئیدها

استروئیدها را می توان برای درمان طیف وسیعی از بیماری ها استفاده کرد، از جمله:

آسم و بیماری انسداد مزمن ریه (COPD)
تب یونجه
کهیر شدید و اگزما
درد مفاصل یا عضلات دردناک مانند آرتریت، سندرم هایی مانند آرنج تنیس بازان و شانه یخ زده
درد ناشی از یک عصب تحریک شده مانند سیاتیک شدید
بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون
لوپوس
مولتیپل اسکلروزیس (MS)

نحوه عملکرد استروئیدها

استروئیدها نسخه‌ای از هورمون‌های تولید شده بدن هستند که معمولاً توسط غدد فوق کلیوی که ۲ غده کوچک در بالای کلیه‌ها ترشح می‌شوند. استروئیدها قرمزی و تورم (التهاب) را کاهش می دهند که می تواند به بهبود شرایط التهابی مانند آسم و اگزما کمک کند. مصرف استروئیدها در کنار مزایایی که برای درمان برخی بیماری ها دارند، همچنین می تواند فعالیت سیستم ایمنی را نیز کاهش دهند که دفاع طبیعی بدن در برابر بیماری و عفونت است. از این رو می تواند به درمان بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس که در اثر حمله اشتباه سیستم ایمنی به بدن ایجاد می شود، موثر باشد.

قرص استروئید بدنسازی

بیشتر استفاده از استروئیدهای آنابولیک غیرپزشکی است. کاربران اصلی ورزشکاران هستند که برای بهبود عملکردشان برای ایجاد ظاهری عضلانی تر از آن استفاده می کنند. استفاده از استروئید همچنین در میان افرادی که مورد سوء استفاده یا حمله قرار گرفته‌اند و می‌خواهند عضله‌سازی کنند تا بهتر از خود محافظت کنند، دیده شده است.

استفاده از استروئید توسط کمیته بین المللی المپیک و بسیاری از سازمان های ورزشی آماتور و حرفه ای دیگر ممنوع شده است. اما از آنجایی که آزمایش دارو پرهزینه است، آزمایش‌های ورزشکاران حرفه‌ای معمولاً «تصادفی» است و اغلب قبل از آن یک هشدار وجود دارد. تست اجباری منظم فقط در سطح بین المللی مسابقات استاندارد است.

عوارض جانبی استروئید خوراکی و غیر خوراکی

مصرف استروئیدها در مدت کوتاه یا با دوز کم ، عوارض جانبی قابل توجهی به جا نمی گذارند. اما گاهی اوقات آن ها می توانند عوارض جانبی ناخوشایندی مانند افزایش اشتها، تغییرات خلق و خو و مشکل در خواب (بی خوابی) به وجود آورند. این بیشتر در مورد قرص های استروئیدی رایج است.

عوارض کوتاه مدت استروئیدها

عوارض جانبی اصلی کوتاه مدت استروئیدها آکنه، تحریک معده و افزایش خطر عفونت است. عوارض جانبی با مصرف طولانی مدت می تواند شدیدتر باشد.

آکنه:استروئیدها می توانند تولید چربی توسط غدد چربی را افزایش دهند و آنها را مستعد ابتلا به عفونت کنند. آکنه در افرادی که استروئید مصرف می کنند بیشتر روی قفسه سینه دیده می شود اما در پشت، شانه ها، گردن و صورت نیز دیده می شود.
تحریک معده:استروئیدها با مهار پروستاگلاندین ها می توانند پوشش معده را تحریک کنند – اینها موادی هستند که به محافظت از پوشش معده کمک می کنند. تحریک بیش از حد می تواند منجر به زخم معده شود. از مصرف استروئیدهای خوراکی باید با غذا و سایر داروهایی که معده را تحریک می کنند، مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مصرف کرد.
افزایش خطر عفونت:استروئیدها با سرکوب سیستم ایمنی، التهاب را کاهش می دهند، به این معنی که سیستم ایمنی بدن ما به خطر افتاده است و در محافظت از ما در برابر عفونت موثر نیست. علائم عفونت ممکن است در زمانی که استروئید مصرف می کنید واضح یا معمولی نباشد.
تاری دید و کبودی آسان با استفاده از استروئید گزارش شده است. آنها همچنین ممکن است باعث ایجاد مشکل در خواب شوند، به خصوص اگر آنها خیلی دیر هنگام بعد از ظهر یا عصر مصرف شوند.

بسیاری از این علائم با ترک استروئیدها از بین می روند.

عوارض استروئیدها در طولانی مدت

یک دوره کوتاه استروئید معمولاً عوارض جانبی بسیار کمی ایجاد می کند. به عنوان مثال، یک دوره ۱ تا ۲ هفته ای اغلب برای کاهش حمله شدید آسم یا نقرس تجویز می شود. در این موارد معمولا عوارضی گزارش نمی شود. در صورت مصرف یک دوره طولانی استروئید (بیش از ۲ تا ۳ ماه)، یا اگر دوره های کوتاه مدت را به صورت مداوم مصرف کنید، احتمال بروز عوارض جانبی بیشتر است.

برخی افراد برای درمان بیماری های طولانی مدت به طور مداوم داروهای استروئیدی تجویز می کنند. پردنیزون رایج ترین استروئیدی است که تجویز می شود. نمونه های دیگر استروئیدها عبارتند از دگزامتازون، هیدروکورتیزون و متیل پردنیزولون. مصرف طولانی مدت استروئیدها برای درمان بیماری های مرتبط با التهاب مفید است، اما استفاده مداوم از استروئید می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. برخی از این عوارض عبارتند از

مشکل در خوابیدن
افزایش وزن
نازک شدن پوست، کبودی و پارگی آسان، بهبود آهسته زخم
پوکی استخوان
زخم معده
فشار خون بالا
دیابت
سیستم ایمنی ضعیف با احتمال عفونت بالا
اختلالات خلقی
بزرگ شدن و ناهنجاری های قلب، لخته شدن خون، فشار خون بالا، حمله قلبی و سکته مغزی. نارسایی قلبی مرتبط با استروئید در ورزشکاران کمتر از ۳۰ سال رخ داده است.
پرخاشگری و خشونت و عصبانیت مداوم
تغییر شخصیت منفی، شیدایی و افسردگی؛ افسردگی ممکن است تا یک سال پس از قطع مصرف دارو ادامه یابد
هپاتیت، بزرگ شدن کبد و سرطان کبد
کاهش باروری در زنان و مردان
پارگی تاندون، توقف رشد در نوجوانان
هپاتیت یا اچ آی وی در صورت تزریق استروئیدها با استفاده از سوزن های مشترک و عفونت در صورت تزریق استروئیدها با سوزن های کثیف.

مشکلات تاندون یکی از عوارض استروئید در طولانی مدت

اگرچه این یک عارضه جانبی رایج نیست، اما مصرف استروئیدها می تواند باعث مشکلات تاندون شود، به عنوان مثال، تاندونیت یا پارگی تاندون. تاندون آشیل در مچ پا یا ساق پا به احتمال زیاد تحت تأثیر قرار می گیرد، اما تاندون های دیگر نیز می توانند درگیر شوند.

شما در معرض خطر بیشتری هستید اگر بالای ۶۰ سال سن دارید، در حال مصرف استاتین ها، به عنوان مثال، آتورواستاتین هستید یا بیماری مزمن کلیه داشته باشید یا پیوند کلیه، قلب یا ریه داشته باشید. در صورت بروز درد و تورم در مفاصل بهتر است به پزشک خود اطلاع دهید. این مشکلات می تواند از چند ساعت پس از اولین دوز تا چند ماه پس از قطع درمان رخ دهد.

عوارض جانبی معمولاً پس از اتمام درمان برطرف می شوند، اما بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را قطع نکنید. پزشک به شما توصیه می کند که در صورت لزوم چگونه دوز خود را به تدریج کاهش دهید. قطع ناگهانی دوره تجویز شده دارو می تواند باعث عوارض جانبی ناخوشایند بیشتر (علائم ترک استروئیدها) شود.

اعتیاد به استروئید

استروئیدها می توانند اثرات روانی مختلفی از سرخوشی تا خصومت ایجاد کنند. برخی از افرادی که استروئید مصرف می کنند می گویند این داروها به آنها احساس قدرت و انرژی می دهد. استروئیدها همچنین برای افزایش تحریک پذیری، اضطراب و پرخاشگری و ایجاد تغییرات خلقی، علائم شیدایی و پارانویا، به ویژه زمانی که در دوزهای بالا مصرف شوند، شناخته شده اند. دوزهای بالا، به خصوص زمانی که به صورت خوراکی مصرف شود، باعث تهوع، استفراغ و تحریک معده می شود. اثرات دیگر شامل احتباس مایعات و لرزش است.

آیا استرودئید ها اعتیادآورند؟

بله، استروئید ها می توانند اعتیادآور باشند. اعتیاد به استروئیدها با بسیاری از داروها متفاوت است زیرا تحمل به اثرات آن ایجاد نمی شود. استروئیدها می توانند منجر به احساس افزایش اعتماد به نفس، رفاه و حتی سرخوشی شوند. این می تواند مصرف کنندگان را برای حفظ این احساسات مثبت از نظر روانی به دارو وابسته کند و منجر به مصرف مکرر و اعتیاد شود. هنگامی که مصرف کنندگان مصرف استروئیدها را متوقف می کنند، بدن آنها ممکن است برای تولید طبیعی تستوسترون دچار مشکل شود که منجر به علائمی مانند خستگی، افسردگی و از دست دادن توده عضلانی می شود. این روند می تواند ترک را برای کاربران دشوار کند و منجر به وابستگی فیزیکی شود.

برخی از مصرف کنندگان طولانی مدت استروئید حتی زمانی که اثرات منفی فیزیکی یا عاطفی را تجربه می کنند، نمی توانند از آن دست بکشند. زمان و پول زیادی را صرف تهیه دارو کنید. افراد معتاد به استروئید در صورت قطع مصرف، علائم ترک استروئیدها مانند نوسانات خلقی، خستگی، بی قراری، افسردگی، از دست دادن اشتها، بی خوابی، کاهش میل جنسی و تمایل به مصرف بیشتر استروئیدها را تجربه کنید.

عوامل افزایش خطر اعتیاد به استروئید

کسانی که اعتیاد به استروئید دارند اغلب مردان جوانی هستند که به دلیل تصویر ضعیف بدن و اعتماد به نفس پایین از این دارو سوء استفاده می کنند. با این حال، چندین عامل متفاوت وجود دارد که می‌تواند منجر به ایجاد اختلال مصرف استروئید شود.

عوامل محیطی: معتادان به استروئید بیشتر خانواده ای دارند که بر وزن و ظاهر فرزندشان تمرکز می کنند، سابقه سلامت روانی ضعیفی دارند و ممکن است سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی داشته باشند.
عوامل روانی: اعتیاد به استروئید همچنین می‌تواند با کسانی که از بدشکلی عضلانی رنج می‌برند مرتبط باشد – وضعیتی که باعث می‌شود مبتلایان تصور کنند رشد عضلانی‌شان رضایت‌بخش نیست در حالی که در واقعیت بزرگ و قوی هستند.
عوامل فیزیکی: به طور معمول، کسانی که از اختلال مصرف استروئید رنج می برند، وزنه برداران و بدنسازان مرد در ۲۰ تا ۳۰ سالگی هستند.

علائم اعتیاد به استروئید چیست؟

با گذشت زمان، اعتیاد به استروئید می تواند منجر به این شود که کاربر از عوارض جانبی روحی و جسمی رنج ببرد و به طور معمول، این عوارض اغلب توسط افراد دیگر قابل مشاهده است. در حالی که این علائم می توانند شدید باشند، مصرف کنندگان استروئید ممکن است به دلیل لذتی که از نتایج فیزیکی ناشی از مصرف دارو می یابند به استفاده از آن ادامه دهند. با این حال، عوارض جانبی می تواند شدید باشد:

دردهای مفصلی
بوی بد دهان
ریزش مو
آکنه
اشتها تغییر می کند
پوست و موی چرب
رشد سینه
مشکلات قلبی
مشکلات کبدی
اختلال عملکرد جنسی
تعداد کم تستوسترون
تعداد کم اسپرم
بیضه های کوچک شده
تورم کلیتوریس
تحریک پذیر و تهاجمی شدن
تصمیم گیری ضعیف
نوسانات خلقی شدید

کاهش دوز بهترین روش ترک استروئیدها

اگر دوره طولانی یا دوزهای بالای استروئیدها را گذرانده اید، بسیار مهم است که دوز استروئیدها را به آرامی طی چند هفته یا چند ماه کاهش دهید. مصرف استروئیدها را به طور ناگهانی قطع نکنید. این می تواند یک وضعیت شدید و تهدید کننده زندگی ایجاد کند که به آن نارسایی آدرنال می گویند.

افزایش خطر نارسایی آدرنال هنگام ترک استروئیدها

شما بیشتر در معرض خطر هستید اگر:

بیش از ۴۰ میلی گرم پردنیزون (یا معادل آن) در روز برای بیش از ۱ هفته مصرف کرده باشید.
استروئیدها را با دوز کمتر به طور منظم برای بیش از ۳ هفته مصرف کرده باشید
دوزهای پردنیزون خود را در عصر مصرف می کنید
اخیراً دوره های مکرری داشت
یک دوره کوتاه دیگر از استروئیدها را ظرف ۱ سال پس از قطع درمان طولانی مدت مصرف کرده اند
دلایل احتمالی دیگری برای سرکوب آدرنال وجود دارد.

بدن شما به طور معمول استروئیدها را به تنهایی تولید می کند، زیرا این استروئیدها برای سالم بودن لازم هستند. هنگامی که استروئیدهای خوراکی را برای چند هفته یا بیشتر مصرف می کنید، بدن شما ممکن است تولید استروئیدهای خود را کاهش دهد یا متوقف کند.

اگر به طور ناگهانی مصرف استروئیدهای خوراکی را متوقف کنید، بدن شما هیچ استروئیدی ندارد. این می تواند باعث علائم مختلف ترک استروئیدها شود تا زمانی که بدن شما شروع به ساخت استروئیدهای طبیعی در طی چند هفته کند. علائم ترک می تواند جدی و حتی تهدید کننده زندگی باشد.

اگر دوز بالا یا طولانی مدت استروئید مصرف کرده اید و دوز شما به تدریج کاهش می یابد، بدن شما به تدریج تولید طبیعی استروئیدها را شروع می کند و می توانید از علائم ترک استروئیدها اجتناب کنید.

علائم ترک استروئیدها

ترک استروئیدها مانند کنار گذاشتن هر داروی دیگری می‌تواند علائم و عوارض متعددی را به همراه داشته باشد. این علائم ممکن است در مصرف کننده های مختلف، بسته به نوع استروئید، مدت زمان مصرف و دوز مصرفی متفاوت باشند. برخی از علائم شایع ترک استروئیدها به شرح زیر می باشد.

افسردگی: بسیاری از افراد پس از قطع مصرف استروئیدها دچار افسردگی می‌شوند.
اضطراب: احساس نگرانی و اضطراب نیز ممکن است افزایش یابد..
خستگی: احساس خستگی و کمبود انرژی یکی دیگر از علائم شایع است.
کاهش اشتها: ممکن است فرد دچار کاهش اشتها و کاهش وزن شود.
اختلالات خواب: مشکلاتی مانند بی‌خوابی یا خواب آلودگی در طول روز ممکن است بروز کند.
تغییرات خلق و خو: نوسانات شدید خلق و خو و تحریک‌پذیری نیز ممکن است رخ دهد.
کاهش قدرت و توده عضلانی: بعد از ترک استروئیدها، افراد ممکن است احساس کنند که قدرت و توده عضلانی آنها کاهش یافته است.
دردهای عضلانی و مفصلی: برخی افراد ممکن است دردهای عضلانی و مفصلی را تجربه کنند.
قندخون پایین یا هیپوگلیسیمی
فشار خون پایین که باعث گیجی و غش می شود
اسهال و استفراغ و دل درد

سم زدایی برای ترک استروئیدها

اگر به طور مداوم از استروئیدها در مدت زمان طولانی سوء استفاده کرده اید، تحمل به دارو ایجاد شده است که از مراحل اصلی اعتیاد به مصرف می باشد. در نتیجه دوز بالاتری برای دستیابی به نتایج مورد نظر لازم خواهید داشت. برای پایان دادن به این وابستگی و ایجاد یک سبک زندگی سالم‌تر باید تحت یک سم‌زدایی تحت نظارت پزشکی قرار بگیرید.

نباید در خانه اقدام به سم‌زدایی و ترک استروئیدها نمایید. سم زدایی به شما این امکان را می دهد که با خیال راحت از وابستگی خود به دارو کنار بیایید و همچنین از یک متخصص پزشکی بخواهید بر علائم ترک استروئیدها شما نظارت کند. یک مرکز توانبخشی می‌تواند توصیه‌ها و حمایت‌های پزشکی لازم را برای گذراندن موفقیت آمیز و ایمن سم زدایی ارائه دهد.

آیا سم زدایی به تنهایی برای درمان اعتیاد به استروئید کافی است؟

اعتیاد به استروئید و هر ماده دیگر معمولاً به دلیل مشکلات مرتبط با سلامت روان ضعیف کاربر شکل می گیرد که در جهت جبران خلاها به شکلی ناکارامد بروز می کند. معتادان به استروئید معمولاً از این دارو برای کمک به مقابله با بدشکلی بدن یا عضله و همچنین عزت نفس پایین سوء استفاده می کنند. علاوه بر این، افسردگی یکی از شایع ترین عوارض جانبی هنگام ترک دارو است. این عوامل روان‌شناختی همراه با علائم ترک استروئیدها می‌تواند فرآیندی دشوار برای یک مصرف کننده باشد که به تنهایی آن را طی کند.

به همین دلیل توصیه می‌شود که معتاد به استروئید برای مراقبت‌های صحیح از اعتیاد خود به مراکز بازپروری مراجعه کند. شما توسط متخصصان پزشکی بررسی خواهید شد که همگی بیماران خود را با دقت زیادی درمان می کنند.

سم زدایی و ترک استروئید چقدر طول می کشد؟

مدت زمان ترک اعتیاد به استروئید برای هر فرد به شدت متفاوت است. کسانی که به مدت طولانی از دارو سوء استفاده کرده اند، معمولاً باید انتظار داشته باشند که این روند بیش از یک ماه طول بکشد تا دارو به طور کامل از سیستم آن ها خارج شود. شما نباید بدون نظارت پزشکی اقدام به سم زدایی کنید. موثرترین راه برای سم زدایی از اعتیاد به استروئید از طریق درمان پزشکی صحیح است.

مداخله های حرفه ای و شیوه های پزشکی ترک استروئیدها

روش‌های پزشکی برای ترک استروئیدها معمولاً شامل نظارت و درمان‌های خاصی است که به کاهش عوارض جانبی و بهبود سلامت عمومی منجر می شود. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره می‌شود:
برنامه کاهش دوز (Tapering): پزشک ممکن است یک برنامه کاهش تدریجی دوز (تیتراسیون) برای بیمار تنظیم کند. این روش به بدن کمک می‌کند تا به تدریج به عدم وجود استروئیدها عادت کند و عوارض جانبی ناشی از ترک ناگهانی را کاهش دهد.
داروهای جایگزین: در برخی موارد، پزشک داروهای جایگزینی تجویز می کند که در کنترل عوارض جانبی موثر هستند. این داروها می‌توانند شامل داروهای ضدافسردگی یا داروهای ضد اضطراب باشند.
آزمایش‌های خون: آزمایش‌ خون برای ارزیابی سطح هورمون‌ها و عملکرد کلیه و کبد انجام می شود. این آزمایش‌ها به تشخیص مشکلات احتمالی و درمان به موقع آن ها کمک می‌کند.
ارائه برنامه غذایی و مکمل‌ها: متخصص ترک اعتیاد مشاوره‌هایی در مورد تغذیه سالم و مصرف مکمل‌های غذایی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی ارائه می دهد تا به صورت هدفمند روی بخش های تخریب شده در اثر سومصرف دارو موثر باشد و بازسازی بدن را تسریع کند.
مشاوره روانی: در صورت بروز افسردگی یا اضطراب، مشاوره با یک روانشناس یا روانپزشک می‌تواند مفید باشد. درمان‌های روان‌شناختی مانند CBT (درمان شناختی-رفتاری) می‌تواند به فرد کمک کند تا با تغییرات خلق و خو کنار بیاید.
پیگیری منظم: پزشک ممکن است جلسات پیگیری منظم را برای ارزیابی وضعیت بیمار و مدیریت عوارض جانبی برنامه‌ریزی کند. این جلسات می‌توانند شامل مشاوره و ارزیابی پیشرفت باشند. پزشکان می‌توانند اطلاعاتی در مورد عوارض جانبی استروئیدها و فرآیند ترک استروئیدها ارائه دهند تا فرد بتواند بهتر با چالش‌ها مواجه شود.

روند ترک استروئیدها

ترک استروئیدها نیاز به یک برنامه منظم و تحت نظارت دارد تا عوارض جانبی کاهش پیدا کرده و به فرد کمک کند در آرام ترین شکل ممکن به حالت طبیعی خود بازگردد. همچنین کنار گذاشتن یک ماده اعتیاد زا یک فرآیند چالش‌برانگیز است و نیاز به صبر و حمایت دارد. همکاری با یک تیم پزشکی و داشتن یک شبکه حمایتی می‌تواند تأثیر زیادی بر موفقیت در این فرآیند داشته باشد. در ادامه به برخی از روش‌ها و نکات مهم در ترک استروئیدها اشاره می‌شود:

سم زدایی برای ترک استروئیدها

سم زدایی ترک اعتیاد از استروئیدها، به ویژه استروئیدهای آنابولیک، شامل ترکیبی از فرآیندهای فیزیولوژیکی و اقدامات حمایتی است. استروئیدها عمدتاً در کبد متابولیزه می شوند. کبد این مواد را به متابولیت هایی تبدیل می کند که راحت تر دفع می شوند. این فرآیند شامل آنزیم های مختلفی از جمله آنزیم هایی از خانواده سیتوکروم P450 می شود. هنگامی که استروئیدها متابولیزه شدند، عمدتاً از طریق ادرار و مدفوع از بدن دفع می شوند. کلیه ها نقش مهمی در فیلتر کردن این متابولیت ها از جریان خون دارند.

پس از قطع مصرف استروئید، بدن به تدریج به تعادل هورمونی طبیعی خود باز می گردد. این ممکن است زمان ببرد، به خصوص اگر استروئیدها برای مدت طولانی استفاده شوند. محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد (HPG) که تولید تستوسترون را تنظیم می کند، ممکن است برای بهبودی نیاز به زمان داشته باشد.

درمان جایگزین هورمونی (HRT)

در برخی موارد، افراد ممکن است برای مدیریت علائم ترک یا عدم تعادل هورمونی ناشی از قطع استروئید به دنبال کمک پزشکی باشند. ممکن است درمان جایگزینی هورمون یا سایر داروها برای کمک به بازگرداندن سطوح طبیعی هورمون تجویز شود.

بدن برای حذف کامل استروئیدها و بازگرداندن عملکردهای طبیعی خود به زمان نیاز دارد. مدت زمان ممکن است بر اساس عواملی مانند نوع استروئید مورد استفاده، مدت زمان مصرف، دوز و نرخ متابولیک فردی متفاوت باشد. اگر کسی در نظر دارد مصرف استروئید را متوقف کند یا اثرات منفی آنها را تجربه کند، توصیه می شود تحت نظر پزشک این روند را طی کند.

پروتکل های درمانی متفاوتی برای ترک استروئیدها، به ویژه استروئیدهای آنابولیک بسته به شدت علائم ترک استروئید، مدت و دوز مصرف استروئید و سلامت کلی فرد مطرح می شود و پزشک متخصص در بیمارستان ترک اعتیاد مناسبترین گزینه را برای درمان تشخیص می دهد. در روند سم زدایی و ترک استروئیدها در مراکز ترک اعتیاد برای کاهش مدت و شدت علائم ترک از داروهای هورمونی جایگزین استفاده می شود.

برای مردانی که پس از قطع مصرف استروئیدهای آنابولیک سطح تستوسترون پایینی را تجربه می کنند، ممکن است درمان جایگزین تستوسترون تجویز شود. این می تواند به کاهش علائمی مانند خستگی، افسردگی و کاهش میل جنسی کمک کند. در برخی موارد، اگر عدم تعادل هورمونی دیگر شناسایی شود مانند استروژن پایین در زنان، ممکن است گزینه های هورمون درمانی دیگری تجویز شود.

داروهای حمایتی برای ترک استروئیدها

داروهای ضدافسردگی: اگر فردی تغییرات خلقی، افسردگی یا اضطراب قابل توجهی را در طول ترک تجربه کند، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است داروهای ضد افسردگی را برای کمک به مدیریت این علائم تجویز کند.
داروهای ضد اضطراب: داروهایی مانند بنزودیازپین ها ممکن است در کوتاه مدت برای کمک به مدیریت اضطراب یا بی قراری مرتبط با ترک استفاده شوند.
محرک ها: در برخی موارد، ممکن است داروهای محرک برای کمک به مبارزه با خستگی و بهبود خلق و خو تجویز شوند.

روش ترک استروئیدها در مرکز ترک اعتیاد

ترک استروئیدها مانند هر ماده اعتیادآور دیگری بسیار چالش برانگیز است و فرد دچار علائم خفیف تا شدید خواهد شد. بستری کوتاه مدت در مرکز ترک اعتیاد زیر نظر پزشک متخصص امکان سم زدایی و ترک استروئیدها در کوتاه ترین زمان با کمترین علائم را برای بیمار فراهم می کند. در بهترین کلینیک ترک اعتیاد تهران طلوعی دوباره، سطح هورمون های بیمار به طورپیوسته با آزمایش خون اندازه گیری می شود تا پزشک بتواند در دوره سم زدایی و ترک داروهای هورمونی جایگزین مورد نیاز را با توجه به شرایط بیمار تجویز نماید. متعادل نگه داشتن سطح هورمون های بدن به کاهش علائم ترک استروئیدها کمک می کند.

علاوه بر امکان بستری برای ترک اعتیاد، روش های ترک استروئیدها به صورت سرپایی و در منزل زیر نظر پزشک نیز انجام می شود. اما در بیمارستان، بیماران علاوه بر دارودرمانی، از خدمات روان درمانی برای ترک اعتیاد بهره مند می شوند. بیمار به صورت روازنه توسط روان درمانگر ویزیت می شود .در صورت نیاز از تجهیزات پیشرفته مانند درمان اعتیاد با نورفیدبک برای کاهش زمان درمان اختلالات روانی ناشی از ترک استروئیدها استفاده می شود. برای دریافت اطلاعات تکمیلی درباره خدمات مرکز ، امکانات و هزینه ترک اعتیاد در کلینیک کافی است کلمـــه مشاوره را به شـــماره موبایــل ۰۹۱۲۰۴۷۴۸۱۰ ارسال کنید تا مشاور مرکز به صورت کاملا رایگان با شما تماس بگیرد.