آزمایش اعتیاد | مواد تا چند روز در تست اعتیاد قابل تشخیص است؟


اردیبهشت ۵, ۱۴۰۴
آزمایش اعتیاد معمولا به درخواست کارفرمایان انجام می شود یا در کلینیک ترک اعتیاد هنگام پذیرش برای تعیین دقیق مواد مصرفی انجام می شود. تست اعتیاد معمولا با نمونه گیری ادرار، مو، بزاق دهان، عرق انجام می شود. ماری جوانا، هروئین، فنتانیل، کوکائین و … در تست اعتیاد قابل شناسایی هستند. در ادامه توضیحات کامل درباره تست اعتیاد وروش های مختلف آن آمده است.
چه زمانی آزمایش اعتیاد نیاز است؟
آزمایش های اعتیاد معمولا در شرایط ویژه درخواست می شوند. برخی از این شرایط عبارتند از
- وقتی که پزشک مشکوک به اعتیاد بیمار باشد و بخواهد تأثیر مواد مخدر بر سلامت فرد را ارزیابی کند.
- بسیاری از شرکتها و سازمانها برای اطمینان از سلامت و ایمنی محیط کار، از کارمندان خود آزمایش اعتیاد میگیرند.
- برخی از کارفرمایان قبل از استخدام، آزمایش اعتیاد انجام میدهند.
- افرادی که در حال گذراندن دوره درمان اعتیاد هستند، ممکن است نیاز به آزمایشهای منظم داشته باشند تا پیشرفت خود را ارزیابی کنند.
- در برخی موارد، افراد ممکن است به دلیل مشکلات قانونی یا قضایی نیاز به آزمایش اعتیاد داشته باشند.
- در مواردی که مشکلات خانوادگی یا اجتماعی ناشی از مصرف مواد وجود دارد، ممکن است آزمایش اعتیاد برای ارزیابی وضعیت فرد انجام شود.
انواع مختلف آزمایش مواد مخدر چیست؟
چهار نوع اصلی آزمایش سمشناسی مواد مخدر در ایالات متحده استفاده میشود و انواع دیگری که فقط برای آزمایش مواد خاص یا به عنوان بخشی از کیتهای آزمایش خانگی استفاده میشوند. اشکال اصلی آزمایش مواد مخدر ادرار، خون، بزاق و فولیکول مو است؛ و در موارد خاصتر از عرق، باقیمانده و نفس استفاده میشود.
۱.آزمایش ادرار | تست اعتیاد ادرار تا چند روز نشان می دهد
آزمایش ادرار رایجترین شکل آزمایش مواد مخدر و الکل است. این آزمایش ممکن است به عنوان بخشی از غربالگری قبل از استخدام، به صورت تصادفی یا پس از تصادف توسط کارفرمایان، به ویژه برای کارمندان در مشاغل خاص، انجام شود. در حال حاضر، آزمایش ادرار تنها روش آزمایشی است که برای آزمایشهای اجباری فدرال تأیید شده است. همچنین کمتهاجمیترین و از نظر قانونی قابل قبولترین شکل آزمایش مواد مخدر استخدامی است.
نتایج آزمایش ادرار، وجود یا عدم وجود متابولیتهای مواد مخدر را در ادرار فرد نشان میدهد. متابولیتها بقایای دارویی هستند که حتی پس از از بین رفتن اثرات دارو، برای مدتی در بدن باقی میمانند و به همین دلیل، آزمایش ادرار مثبت لزوماً ثابت نمیکند که فرد در زمان آزمایش تحت تأثیر مواد مخدر بوده است.
مواد مخدری که در یک آزمایش ادرار معمولی غربالگری میشوند شامل ماریجوانا، کوکائین، آمفتامین و متآمفتامین، PCP، مواد افیونی و موارد دیگر هستند.
ایمونواسی (عاملی در آزمایشهای ادرار که مواد را غربالگری میکند) قادر به تشخیص وجود مواد مخدر خاص در سیستم در صورتی که بالاتر از آستانه قطع باشند، خواهد بود. این بدان معناست که اگر مقادیر کمی از مواد در ادرار وجود داشته باشد اما کمتر از آستانه باشد، آزمایش نتیجه منفی خواهد داشت.
اگر از آزمایش ادرار برای غربالگری یک داروی خاص استفاده میشود، میتوان از یک فرآیند غربالگری خاصتر مانند کروماتوگرافی مایع، کروماتوگرافی یا طیفسنجی جرمی استفاده کرد.
۲.آزمایش فولیکول مو
آزمایش مو توسط بسیاری به عنوان بهترین شاخص مصرف مکرر مواد مخدر در نظر گرفته میشود زیرا میتواند مصرف مکرر مواد مخدر را تا یک بازه ۹۰ روزه تشخیص دهد. از آنجایی که آزمایش مو «پنجره تشخیص» وسیعتری دارد، این فرصت را برای افراد از بین میبرد که قبل از آزمایش، چند روز از مصرف خودداری کنند تا از مثبت شدن آزمایش جلوگیری کنند. از آزمایش مو همچنین میتوان برای استخراج نتایج مقایسهای آزمایش، برای فهمیدن زمان مصرف دارو، مدت زمان مصرف و زمان قطع مصرف استفاده کرد.
آزمایش مو نیاز به نمونه کوچکی از مو دارد که تحت نظارت مستقیم و بدون هیچ گونه تجاوز به حریم خصوصی جمعآوری میشود و گزینهای عالی برای برنامههای آزمایش اعتیاد قبل از استخدام و تصادفی محسوب میشود. آزمایش مو، ماریجوانا، کوکائین، آمفتامین و متآمفتامین، PCP و مواد افیونی را تشخیص میدهد. آزمایش مو ضد تقلب در نظر گرفته میشود زیرا نمیتوان آن را با پاککنندهها، سفیدکنندهها یا رنگها جایگزین، تقلبی یا رقیق کرد.
۳. آزمایش خون | آزمایش خون برای اعتیاد تا چند روز نشان میده؟
آزمایشهای خون برای تشخیص مواد مخدر بالاترین دقت را در بین تمام آزمایش اعتیاد دارند. با وجود ماهیت دقیق آنها، آزمایشهای خون به دلیل ماهیت تهاجمی و بازه زمانی کوتاه برای تشخیص دقیق، به ندرت در خارج از محیطهای پزشکی استفاده میشوند. آزمایش بزاق
آزمایش بزاق (آزمایش مایع دهان) میتواند نتایج دقیقی برای تشخیص مواد مخدر از مواد خاص در یک بازه زمانی کوتاه (اغلب بیش از ۴۸ ساعت) ارائه دهد. با این حال، آنها معمولاً برای غربالگری تصادفی استفاده نمیشوند زیرا متابولیتهای خاصی مانند THC را تشخیص نمیدهند.
۴.آزمایش بزاق دهانی
آزمایش مواد مخدر با سواب دهانی، که به عنوان آزمایش بزاق یا آزمایش مایع دهانی نیز شناخته میشود، نمونه بزاق را از داخل دهان فرد جمعآوری میکند. آزمایش مواد مخدر با سواب دهانی به دلایل زیادی در بین کارفرمایان محبوب است، یکی از این دلایل ارزانتر بودن آنها نسبت به سایر آزمایش اعتیاد است. همچنین انجام آنها آسان است (استفاده از سواب از گونه داخلی رایجترین روش جمعآوری است) و اغلب جمعآوری نمونه میتواند در محل انجام شود که آنها را سریع و کارآمد میکند.
نمونهها برای غربالگری و تأیید به آزمایشگاه ارسال میشوند. این امر همچنین دستکاری، مشکلات مثانه و هرگونه چالش دیگری را در مراحل بعدی غربالگری کاهش میدهد.
مواد مخدر برای متابولیزه شدن و عبور از سیستم به ادرار زمان میبرند، اما آزمایشهای بزاق میتوانند مصرف تا دو روز قبل را تشخیص دهند – از چند دقیقه تا حدود ۴۸ ساعت. این امر آزمایش مایع دهانی را برای طیف گستردهای از موقعیتهای آزمایش ایدهآل میکند.
۵.آزمایش عرق
آزمایش عرق برای مواد مخدر از طریق چسباندن یک چسب به بالای بازو، پایین کمر یا میانتنه انجام میشود که عرق را در طول زمان جمعآوری کرده و متابولیتهای مواد مخدر را تشخیص میدهد. آلایندههای محیطی نمیتوانند از این لایه عبور کنند و چسب پس از برداشتن برای جلوگیری از دستکاری، قابل استفاده مجدد نیست.
۶.آزمایش وسایل
آزمایش باقیمانده معمولاً به عنوان بخشی از کیت آزمایش خانگی یا در فرودگاهها انجام میشود. کیتهای آزمایش خانگی معمولاً دارای یک سواب هستند که میتوان آن را روی وسایل مالید تا باقیمانده مواد مخدر را جمعآوری کند. نکته منفی این آزمایشها این است که نمیتوانند مصرف مستقیم را شناسایی کنند، زیرا هرگونه باقیمانده مواد مخدر ممکن است بدون اطلاع فرد، روی وسایل او باقی مانده باشد.
۷.آزمایش تنفس
برخلاف سایر آزمایشهای مصرف مواد مخدر، آزمایشهای الکل فقط میتوانند سطح فعلی اختلال یا مسمومیت را نشان دهند، اما مصرف گذشته را نشان نمیدهند. تست الکل تنفسی رایجترین نوع تست الکل در محل کار است. تستهای الکل با استفاده از این روش با فوت کردن فرد در دستگاه تنفسسنج انجام میشوند و نتایج به صورت یک عدد ارائه میشوند.
آزمایش تنفس از طریق دستگاه تنفسسنج انجام میشود، دستگاهی دستی که میتواند حجم الکل خون را از طریق مولکولهای موجود در نفس تشخیص دهد. این نوع آزمایش معمولاً فقط توسط پلیس و سایر مأموران قانون هنگام متوقف کردن افرادی که مرتکب تخلف رانندگی شدهاند و مظنون به مستی هستند، استفاده میشود.
تست اعتیاد ادرار چه مواردی را نشان می دهد؟
آزمایشهای مواد مخدر ادرار، شواهدی از مصرف یا سوءمصرف مواد مخدر در گذشته یا اخیر را تشخیص میدهند، اما معمولاً نمیتوانند مسمومیت یا اعتیاد فعلی را تشخیص دهند. مواد مخدر را میتوان روزها، هفتهها یا ماهها پس از مصرف در ادرار تشخیص داد. این امر به عوامل مختلفی مانند میزان و دفعات مصرف مواد مخدر و همچنین میزان متابولیزه شدن و دفع دارو از بدن بستگی دارد.
تفاوتهای فردی فوق میتواند بر نحوه متابولیسم و دفع دارو در بدن تأثیر بگذارد، بنابراین افرادی که وزن، جنسیت و قومیت مشابهی دارند، احتمال بیشتری دارد که داروها را به طور مشابه متابولیزه کنند. به طور کلی، پس از مصرف دارو، بدن با تجزیه مولکول یا تغییر شیمیایی ماده مصرف شده، شروع به متابولیزه کردن آن میکند تا روند پاکسازی نهایی آن از بدن تسهیل شود.
مدت زمان دقیق ماندگاری یک دارو در بدن بسته به عواملی مانند دوز، سن، وزن، جنسیت و سلامت جسمی فرد متفاوت است.
- هروئین ۱-۳ روز
- ماری جوانا۱-۷ روز
- مت آمفتامین: ۲-۳ روز
- اکستازی: ۲-۴ روز
- الکل (اتانول) تا ۵ روز
- آمفتامینها تا ۴ روز
- باربیتوراتها تا ۲۱ روز
- بنزودیازپینها تا ۳۰ روز
- کوکائین تا ۷ روز
- فنتانیل تا ۴ روز
- نیکوتین و کوتینین تا ۷ روز
- اپیوئیدها تا ۱۰ روز
- اکسیکدون تا ۴ روز
- فنسیکلیدین (PCP) تا چند هفته
آزمایش اعتیاد در خانه
آزمایش اعتیاد ادرار که در خانه انجام میشود، فقط نتایج اولیه را ارائه میدهد و جایگزینی برای آزمایشهای آزمایشگاهی نیست. اگر نتایج اولیه مثبت باشند، ممکن است یک آزمایش تأیید اضافی برای کاهش خطر نتایج نادرست لازم باشد. آزمایش آزمایشگاهی مطمئنترین راه برای تأیید نتیجه مثبت غربالگری مواد مخدر است. میتوانید آزمایش مواد مخدر ادرار را بدون دستور پزشک به صورت آنلاین سفارش دهید و در آزمایشگاه شرکتکننده آزمایش دهید.
جمعآوری نمونه ادرار تمیز برای آزمایش مواد مخدر ادرار در منزل مشابه جمعآوری آن برای آزمایش اعتیاد است. برای آزمایشهایی که میتوان در خانه انجام داد، کیتها شامل یک دستگاه آزمایش هستند که یا در نمونه ادرار غوطهور میشود یا به شما امکان میدهد یک قطره ادرار را در کاست آزمایش قرار دهید. دستگاهها متفاوت هستند، بنابراین انجام دقیق آزمایش مواد مخدر ادرار در منزل طبق دستورالعملهای ارائه شده در کیت مهم است.
مراحل انجام آزمایش اعتیاد
آزمایشهای مواد مخدر ادرار که در آزمایشگاه انجام میشوند، بر روی نمونه ادرار تمیز گرفته شده انجام میشوند. این آزمایشها مستلزم انجام چندین مرحله برای کاهش خطر آلودگی نمونه ادرار هستند. نمونه ادرار تمیز گرفته شده را میتوان در آزمایشگاه، بیمارستان یا محل آزمایش دیگری جمعآوری کرد.
برای جلوگیری از دستکاری یا آلودگی نمونه ادرار، ممکن است هنگام جمعآوری ادرار تحت نظر باشید. در طول نظارت بر جمعآوری ادرار، یک کارمند آموزش دیده قبل از ورود شما برای جمعآوری نمونه، سرویس بهداشتی را بررسی میکند. در صورت مشاهده مستقیم، یک متخصص در حین جمعآوری نمونه شما را تحت نظر دارد.
۱.قبل از آزمایش
قبل از آزمایش اعتیاد ادرار، در مورد هرگونه داروی بدون نسخه یا تجویزی یا مکملهایی که اخیراً مصرف کردهاید، به پزشک یا مسئول آزمایش اطلاع دهید. در برخی موارد، برخی داروها و مکملها میتوانند باعث نتیجه غربالگری مثبت در آزمایش مواد مخدر شوند.
ممکن است اقدامات دیگری برای جلوگیری از دستکاری نمونه ادرار برای آزمایش مواد مخدر ادرار در آزمایشگاه انجام شود. به عنوان مثال، یک ظرف پلاستیکی که در بستهبندی ضد دستکاری به شما داده میشود. علاوه بر این، ممکن است آب سرویس قطع شود و آب توالت با رنگ آبی رنگ شود. هنگام آماده شدن برای انجام آزمایش ادرار خانگی، با خواندن تمام دستورالعملهای ارائه شده در کیت آزمایش شروع کنید. کیتها باید شامل دستورالعملها، ظرف جمعآوری و خود آزمایش باشند.
۲.در طول آزمایش
روش جمعآوری نمونه ادرار با شستن دستها با آب و صابون برای از بین بردن هرگونه میکروب شروع میشود. همچنین ممکن است به شما دستور داده شود که ناحیه تناسلی خود را با پد یا دستمال مرطوبی که توسط مسئول آزمایش ارائه میشود، تمیز کنید.
پس از تمیز شدن دستها و ناحیه تناسلی، قبل از انتقال ظرف جمعآوری به جریان ادرار، شروع به ادرار کردن در توالت میکنید. شما در ظرف جمعآوری ادرار میکنید تا زمانی که تا سطح از پیش مشخص شده پر شود. پس از پر شدن، ظرف جمعآوری از جریان ادرار خارج میشود و میتوانید ادرار کردن در توالت را تمام کنید.
۳.پس از آزمایش اعتیاد
پس از جمعآوری نمونه ادرار برای آزمایش آزمایشگاهی، ممکن است از شما خواسته شود ظرف نمونه را ببندید و آن را به یک کارمند آزمایشگاه برگردانید. کارکنان آزمایشگاه ممکن است دمای نمونه را ثبت کرده و قبل از ارسال برای آزمایش، آن را در بستهبندی ضد دستکاری قرار دهند. هیچ محدودیتی برای فعالیت پس از آزمایش مواد مخدر ادرار وجود ندارد.
دقت نتایج آزمایش اعتیاد
از آنجا که غربالگری دارو ۱۰۰٪ دقیق نیست، میتوان از آزمایش تأییدی برای رد نتایج مثبت کاذب احتمالی استفاده کرد. آزمایش تأییدی، آزمایش دوم دارویی است که در صورت تشخیص دارو در طول غربالگری اولیه دارو انجام میشود. این آزمایش برای تأیید نتایج غربالگری اولیه دارو استفاده میشود. آزمایشهای تأییدی دارو نسبت به غربالگریهای دارویی زمان بیشتری میبرند، زیرا میتوانند داروهای خاص و متابولیتهای آنها را تشخیص دهند، نه فقط کلاس دارو.
نتیجه کاذب در آزمایش اعتیاد
اگرچه غربالگریها و آزمایش اعتیاد معمولاً دقیق هستند، اما مثبت کاذب نیز ممکن است رخ دهد. به طور کلی، غربالگری و آزمایشهای دارویی ادرار بیشتر از آزمایشهای خون و فولیکول مو مستعد مثبت کاذب هستند. این مثبتهای کاذب میتوانند ناشی از متابولیسم بالا، نیمه عمر دارو، غذاهای خاص، دوز دارو و دفعات مصرف دارو باشند. از سوی دیگر، منفی کاذب زمانی رخ میدهد که فرد از موادی استفاده میکند، اما مواد یا متابولیت در سطوح پایین وجود دارد و تشخیص داده نمیشود. آزمایشهای جامعتر دارو، مانند آزمایش ادرار ۱۰ واحدی، آزمایش خون یا آزمایش فولیکول مو، میتوانند نتایج مثبت و منفی کاذب را کاهش دهند. برای دستیابی به نتیجه دقیق، باید از آزمایشهای تأییدی نیز استفاده شود.

نازنین روشن طبری هستم، روانشناس بالینی با بیش از ده سال تجربه در حوزه ترک و درمان اعتیاد و مدیریت داخلی کلینیک طلوعی دوباره.